άντυξ

η (Α ἄντυξ, -υγος)

(Τεχνολ. -Τοπογρ.)

αρχ.

1. η περιφέρεια ή το χείλος κάθε πράγματος με κυκλικό ή καμπυλωτό σχῆμα

2. κύκλος μεταλλικός που περιέβαλλε την ασπίδα

3. ο γύρος του δίφρου που χρησίμευε για στήριγμα ή λαβή ή για την εξάρτηση των ηνίων

4. η τροχιά ενός πλανήτη ή ο κύκλος του κόσμου, το σύμπαν

5. στον πληθ. το ίδιο το άρμα

6. «ἄντυγες μηρῶν», μηροί

«ἄντυγες μαστῶν», μαστοί.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αν(α)-* + -τυξ < *τύξ (πρβλ. τετυκείν, τεύχω). Ο τ. ακολουθεί τον ίδιο σχηματισμό με τα άμπυξ* και καταίτυξ*].